phishing

Cyber-vakantielectuur: 2 #mustread boeken over impact van desinformatie en fake news, de wondere wereld van factchecking

Vakantie is de ideale tijd om even bij te lezen… dus ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om 2 nieuwe, versgepubliceerde boeken onder handen te nemen. 1 boek van onderzoeksjournalist Tim Verheyden en een boek van fact-checker Maarten Schenk.

Beide gaan over desinformatie en fake news…een vakgebied dat op ‘t eerste zicht niks te maken heeft met privacy, data protection of cybersecurity…

Hoewel het minder relevant is voor cyber-security, is het na 2 jaar corona-pandemie anders wel heel erg duidelijk hoe desinformatie en manipulatie van de publieke opinie een belangrijke rol heeft gespeeld in het verloop van de pandemie…

Maar als je even wat verder kijkt en beseft dat recente wereldconflicten en grote politieke evenementen tegenwoordig allemaal vooraf gegaan worden door grote cyberaanvallen en massieve internet-propaganda campagnes, wordt het snel duidelijk dat desinformatie en fake news daar integraal een onderdeel van zijn.

Maar desinformatie is geen recent fenomeen. Dat is in de voorgaande wereld-oorlogen ook steeds toegepast of zelfs in recente oorlogsgeschiedenis,… kijk maar waar zogezegde atoomdreiging in het Midden-Oosten toe geleid heeft…


Alleen, door internet zijn de proporties en de mogelijkheden enorm toegenomen om beïnvloeding en manipulatie toe te passen.
En het feit dat we zowat alles vanop afstand regelen, en nauwelijks nog direct contact met mekaar hebben… (en zeker niet tijdens corona), maakt desinformatie alleen maar makkelijker.

En dit heeft een grote impact op respect voor mekaar, begrip voor mekaar, tolerantie, rekenschap/aansprakelijkheid, vrijheid van spreken, … heel wat grenzen vervagen.

En dat is wat de boeken van Tim Verheyden en Maarten Schenk mooi uit de doeken doen, op een goed leesbare manier. (Maar ik garandeer je dat je op ‘t einde met een hoop nieuwe vragen achter blijft…)

2 boeken

Het is erg nuttig om beide boeken na elkaar te lezen…

Start eerst met het boek van Tim Verheyden: “Het had waar kunnen zijn”.

De reden is simpel, op het einde van zijn boek verwijst Tim naar het tweede boek: “De fake news files” van Maarten Schenk (Subtitel : “De onthullingen van een bullshit detective“).

Beide boeken bespreken een heel aantal real-life cases en verwijzen naar een shitload van andere lectuur, boeken, papers, websites en ander referentie materiaal. Het boek van Tim Verheyden vermeldt niet duidelijk de bronnen.
Dat is erg jammer, want het is vaak erg handig om eens te gaan kijken naar de inhoud en de kernpunten van het verhaal.

[Dit is alvast een oproep aan Tim Verheyden om, net zoals Maarten Schenk, een bronnenlijst te publiceren, zodat je zelf wat verder op zoek kan gaan naar de achtergrond van hun verhalen.

Tim is een uitstekende onderzoeksjournalist, dus die lijst heeft ie al. Daar ben ik zeker van.]

“Het had waar kunnen zijn”

Tim Verheyden toont aan, met ondersteuning van een aantal experts zoals Nathalie Van Raemdonck, Siri Beerends, Rien Emmery, Maarten Schenk, … hoe erg desinformatie en fake news ons dagelijks leven beïnvloedt.

Het pakt echt bij de adem als je erbij stilstaat hoe ver het gaat.
Maar vergis je niet, zoals ik al eerder zei, dit is geen recent probleem. Desinformatie, propaganda en fake news is zo oud als de mensheid. Dus het is erg moeilijk uit te roeien, net zoals roddels is het een onderdeel van menselijk gedrag.

Het is door internet en de overvloed van informatie, alleen maar moeilijker geworden om feiten en fictie uit elkaar te houden.

De conclusie van Tim is duidelijk, we moeten back to the basics van persoonlijke communicatie, zeker na de corona periode.

“Durf bullshit te benoemen, meer dan ooit. Maar laten we vooral weer met elkaar praten”

(Tim Verheyden)

Bovendien zijn we de laatste decennia heel erg gewoon geraakt aan een stabiele, bijna risicoloze wereld. En Corona en de Russisch-Oekrainse oorlog heeft dat beeld ernstig verstoord.

“De fake news files”

Terwijl Tim Verheyden als onderzoeksjournalist, desinformatie, fake news en propaganda eerder bekijkt vanuit het recente wereldnieuws, bekijkt Maarten Schenk het onderwerp eerder vanuit een technische hoek.

Dit is op het eerste zicht een totaal andere aanpak… Maar het wordt snel duidelijk dat de 2 boeken heel erg op elkaar aansluiten. En het boek van Maarten Schenk brengt heel wat verheldering op het boek van Tim Verheyden.

Daarnaast verwijzen ze allebei naar herkenbare verhalen, die we allemaal wel al ergens in ‘t nieuws gezien hebben, of op internet of op social media…

Maarten maakt duidelijk dat voor heel wat mensen de desinformatie een essentieel onderdeel van hun identiteit geworden is en dat elk redelijke discussie of bewijsmateriaal van het tegendeel dan onmogelijk is omdat het een persoonlijke belediging wordt, die op hun persoon gericht is.

Maar deze gedachtengang kan, net zoals het corona virus, erg aanstekelijk zijn… En je kan door continue factchecking wel een soort vaccinatie opzetten, die de impact besmetting kan indammen… maar het is werk van lange adem.

En je moet er continue aan blijven werken want er komen elke dag nieuwe fabeltjes bij.

Extra info – Het had waar kunnen zijn (Tim Verheyden)

Frances Haugen

Frances Haugen (Facebook klokkenluidster)

https://en.wikipedia.org/wiki/Frances_Haugen

https://www.theguardian.com/technology/2021/oct/24/frances-haugen-i-never-wanted-to-be-a-whistleblower-but-lives-were-in-danger

https://time.com/6121931/frances-haugen-facebook-whistleblower-profile/

Haar website: https://www.franceshaugen.com/

Frances Haugen on Twitter: https://twitter.com/franceshaugen?lang=en

Arjen Luback – De fabeltjesfuik

Siri Beerends

https://www.siribeerends.nl/

Research: https://www.siribeerends.nl/research/

SETUP Media Lab: https://www.setup.nl/

World Economic Forum (WEF) – The Great Reset

https://www.weforum.org/great-reset

Extra info – De Fake News Files (Maarten Schenk)

Leadstories

Just Because It’s Trending Doesn’t Mean It’s True — Fact checking at the speed of likes since 2015

https://leadstories.com/

Trendolizer

https://www.trendolizer.com/

Referenties & bronnen

Maarten Schenk heeft de meeste van zijn bronnen en referenties uit het boek verzameld op onderstaande link, wat het erg handig maakt om dit verder door te nemen…

https://leadstories.com/de-fake-news-files.html

Boek referenties

Als je de boeken zelf in je kast of eLibrary will hebben, dan vind je hieronder de nodige informatie.

(Ter info, ik heb beide paperbacks hier in de kast staan, moest je ze even willen uitlenen… laat me iets weten.)

“Het had waar kunnen zijn” (1 jun 2022), uitgeverij Pelckmans

e-book (ISBN 978-94-6401-659-8, €14,99): https://www.pelckmansuitgevers.be/het-had-waar-kunnen-zijn-e-book.html

Paperback (ISBN 978-94-6401-609-3, €22,50): https://www.pelckmansuitgevers.be/het-had-waar-kunnen-zijn.html

De Fake News Files (22 mar 2022), uitgeverij Lannoo

Paperback: (ISBN 978-94-0147-686-7, €22,99): https://www.lannoo.be/nl/de-fake-news-files.

E-book (ISBN 978-94-0148-391-9, €12,99): https://www.ebook.nl/ebook/9789401483919-de-fake-news-files-maarten-schenk/

Andere interessante referenties

(deze referenties kunnen in de toekomst nog verder bijgewerkt worden, of er kan nog bijkomende info toegevoegd worden na de initiele publicatie…)

VRT – Boek bespreking door Jef Cauwenberghs

https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2022/06/09/zes-inzichten-desinformatie-tim-verheyde/

Zelf verder zoeken! Meer weten?

Online

Tim Verheyden

Blog met heel wat interessante artikels: https://timverheyden.com/blog

Nathalie Van Raemdonck

LinkedIN: https://www.linkedin.com/in/nathalievraemdonck/

Twitter: https://twitter.com/eilah_tan

Website: https://nathalievanraemdonck.com/

Enkele van haar laatste presentaties:

https://eooh.eu/podcasts/he2rnyb04b5no6q6k1xbdpeiey0kd0-nf5e8-99npr-7jnyr

Rien Emmery (@ArbiterOfTweets)

Twitter

Website

https://muckrack.com/rien-emmery/articles

Boeken

On Bullshit (1986), Harry G. Frankfurt

https://en.wikipedia.org/wiki/On_Bullshit

And also

VRTNWS fact checks:

https://www.vrt.be/vrtnws/nl/rubrieken/desinformatie/check/

https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2022/06/28/de-checkers-2022/

De Checkers

https://decheckers.be/ : “Een non-profitorganisatie die het publieke debat wil voeden met feiten en nieuwsgeletterdheid stimuleren. deCheckers werkt samen met journalisten van Knack, VRT NWS en Factcheck.Vlaanderen.“

Why it’s not appropriate to ask for a copy of the identity card by default and systematically before you respond to a #GDPR data access request?

The EDPB guidelines on the data subject’s rights of access contain 60 pages of very useful instructions. This article is not elaborating all of it, but only highlights the topics relative to the use of ID card photocopies, as there has been a recent case at the Belgian Data Protection Authority strongly referring to the data access request guidelines by the European Data Protection board (EDPB).

Background

In a recent publication of a case (DOS-2020-05314), the Belgian Data protection Authority decided to classify the complaint itself without any consequences, but they explicitly confirmed that the use of a photocopy of the ID card is a very bad idea in general.

A very clear reminder that you shall not systematically request a copy of the identity card

In the motivation of the case it sets a very clear reminder that it’s considered illegal to systematically request for a copy of an identity card as a condition to respond to a GDPR data access request, in accordance with the EDPB (European Data Protection Board) guidelines on the right to access.

Why is a copy of an ID card a bad idea?

The copy of the ID card contains a lot of sensitive data like your national number, that can be abused to harm you, by stealing your identity.
Using your identity data, people can open bank accounts and credits, steal your many, empty your existing bank account, … so the impact is very personal, very real and very high when your identity is stolen.

EDPB guidelines Guidelines 01/2022 on data subject rights – Right of access

The highlights

The EDPB explains in the executive overview of their guidelines that “The right of access of data subjects is enshrined in Arti. 8 of the EU Charter of Fundamental Rights. It has been a part of the European data protection legal framework since its beginning and is now further developed by more specified and precise rules in Art. 15 GDPR.“

“There are no specific requirements on the format of a request. The controller should provide appropriate and user-friendly communication channels that can easily be used by the data subject.”

“The request for additional information must be proportionate to the type of data processed, the damage that could occur etc. in order to avoid excessive data collection.”

Do not excessively demand for personal data when validation of access request

In the guidelines, the EDPB says:

“65. /../ In general, the fact that the controller may request additional information to assess the data subject’s identity cannot lead to excessive demands and to the collection of personal data which are not relevant or necessary to strengthen the link between the individual and the personal data requested.”

Copy of ID card should generally not be considered an appropriate way of authentication

EDPB guideline:

“74. Taking into account the fact, that many organisations (e.g. hotels, banks, car rentals) request copies of
their clients’ ID card, it should generally not be considered an appropriate way of authentication.

Alternatively, the controller may implement a quick and effective security measure to identify a data subject who has been previously authenticated by the controller, e.g. via e-mail or text message containing confirmation links, security questions or confirmation codes.”

Information on the ID that is not necessary for confirming the identity should be hidden

EDPB guidine 75:
“In any case, information on the ID that is not necessary for confirming the identity of the data subject,
such as the access and serial-number, nationality, size, eye colour, photo and machine-readable zone,
may be blackened or hidden by the data subject before submitting it to the controller, except where
national legislation requires a full unredacted copy of the identity card (see para. 77 below).

Generally, the date of issue or expiry date, the issuing authority and the full name matching with the online
account are sufficient for the controller to verify the identity, always provided that the authenticity of
the copy and the relation to the applicant are ensured. Additional information such as the birth date
of the data subject may only be required in case the risk of mistaken identity persists, if the controller
is able to compare it with the information it already processes.“

Inform about data minimization and apply it.

EDPB guideline 76.

“To follow the principle of data minimisation

the controller should inform the data subject about the information that is not needed and

about the possibility to blacken or hide those parts of the ID document.

In such a case, if the data subject does not know how or is not able to blacken such information, it is good practice for the controller to blacken it upon receipt of the document, if this is possible for the controller, taking into account the means available to the controller in the given circumstances.”

Making the information available in a commonly used electronic form

Following EDPB guideline, paragraph 32, the controller must provide the answer in a commonly used electronic form.

“the event of a request by electronic form means, information shall be provided by electronic means
where possible and unless otherwise requested by the data subject (see Art. 12(3)). Art. 15(3), third
sentence, complements this requirement in the context of access requests by stating, that the
controller is in addition obliged to provide the answer in a commonly used electronic form, unless
otherwise requested by the data subject. Art. 15(3) presupposes, that for controllers who are able to
receive electronic requests it will be possible to provide the reply to the request in a commonly used
electronic form (e.g. in PDF). This provision refers to all the information that needs to be provided in
accordance with Art. 15(1) and (2). Therefore, if the data subject submits the request for access by
electronic means, all information must be provided in a commonly used electronic form.”

Some practical data protection life hacks

Protecting your identity card

  • keep your ID card in your pocket or wallet as much as possible.
  • do NOT hand over your identity card to any party, unless it’s a legal authority (police, … )
  • Quickly showing your ID card for validation is fine, but resist to the requests to get a copy of your card.
  • prepare to have a masked paper copy of your ID card,
    • make sure to hide all the irrelevant, sensitive information yourself
    • keep a paper copy in your wallet
  • Prepare a masked digital photo copy of your ID card, yourself.
  • mask all all the irrelevant, sensitive information on your identity card, do it yourself
    • eg, use tippex to wipe out info, but you can simply scratch tippex when an official authority needs to validate your sensitive information)
    • ‘accidental’ copies will still mask your data, and you can detect if an unauthorized party scratches your ID card

From a corporate perspective

  • Do not request copies of identity cards by default, there are many more practical means to verify identity in a secure way
  • Only authenticate ID cards, when there are no other options.
  • use electronic authentication without disclosure of sensitive data
  • use an alternative means of authentication, there are many ways to do this securely
  • do not keep a copy of any identity card, there are virtually NO reasons to keep a copy, quick validation is mostly enough
  • delete any copy of identity cards as soon as possible…

Reference information:

Is “not paying” THE solution against ransomware?

The discussion and opinions on paying ransom in case of cyber-ransomware is very alive and vivid.

Many people have strong opinions, but the actual victims of ransomware are seldom heard. They mostly keep silent.

This article is the English translation and adaptation of an article, originally published in Dutch, earlier.

(Source) Initial article in Dutch : https://identityunderground.wordpress.com/2021/07/30/de-oplossing-tegen-ransomware-volgens-brian/

In Trends magazine, Brian Schippers published an opinion article a few days ago with a very easy and simple solution against ransomware: don’t pay. (Source: Trends)

I must admit, it’s a great opinion article to get a nice discussion going with companies. At least it helps to raise awareness of ransomware and ransom payments. But unfortunately the article is not a Greek ancient-wise talk [σοφςς].

But he’s right about the reprehensible statements made by some of the ransomware victims. It is outrageous that a company dares to claim that ‘only’ 300K has been paid.

(translated quote) “We understand that we are suffering reputation damage, but we can’t be blamed,” the company manager told reporters. That statement in the press will haunt him for a while.

And it’s not the first time we’ve witnessed such statements. For another company from the Westhoek (Western Belgian Region, near the coast) , it was “less than 1 million”…

It’s very meaningful, how little business leaders worry about ransomware or how careless they can be to protect their business.

And Brian puts forward a very nice theory how to stop ransomware, … in the ideal world.

But unfortunately, the article does not show in any way that the opinion-maker, in real life, has ever been on the side of a defenseless victim who is completely under the control of some remote criminal.

Because the choice to (NOT) pay a ransom is only available if you have a well-functioning and thoroughly tested backup and restore system.

At that moment, when it happens, all preventive measures have clearly failed already. Way too late to have regrets…

Prevention only works BEFORE the criminal strikes. Or when he has left again, to avoid repetition.

People do not choose to pay ransomware. It’s the last resort.

They just have no choice. All other means are already exhausted or unavailable.

You don’t pay a ransom if your backup/restore system works properly.

Without a guaranteed recovery function, mathematics is very simple

If you

  • DO NOT pay =  100% GUARANTEE that you LOSE your DATA and you’re almost certain that your company will also be dead very quickly, or at least suffer long-term or irreparable damage.
  • PAY = there is SOME chance that you may see (something) of your data again. That’s always better than the previous option, no matter what it costs.

The third option in between is that the cost of the ransom is lower than the real cost of restoring your data. If you run into a cheap criminal, you can only try to talk him out of it and limit the damage. Pure math.

What if…?

It’s very easy to imagine: if a good-looking homejacker just rings the doorbell at your home. And your dearest opens the heavily armed front door.

A few seconds later, the robber asks you to clear your bank account completely with a gun to your dearest one’s head.

Are you going to pay or not?!

Do you have a choice?!

Replacing your dearest… is not an option, I would think.

With ransomware, the situation is exactly the same.

Well, Brian Schippers apparently doesn’t think so.

In his article Mr. Schippers is very convinced that you should certainly not pay a ransom. But the article does not offer any concrete, useful solution or practical suggestion as alternative.

He talks about a “security solution”… and reading between the lines you easily know where it should come from.

But there is no mention of decent and continuous training of people, thorough awareness training and thorough backup/restore or even better offline backup, even in the current age of cloud.

Because with “wise” software alone, it won’t work.

Even with the best technical security you have, people remain the weak point.

And the stronger the security, the more crime will target people directly.

And people make mistakes. People make software. Each software contains errors.

And mistakes will always be exploited.

And you only need just one employee who is fooled by a cleverly designed, but infected mail or a noble unknown on the phone.

It happens in no time, there are more than enough statistics in practice.

Because the hack or phishing is so well designed these days, that even cyber professionals can’t easily detect fake mails.

“The budget should not be a problem.”

Yes, yes, of course it shouldn’t, Brian! Nice slogan.

NOT.

Because the practice proves something completely different:

cyber protection < a very small percent of the IT budget < a small percent of the company budget.

Well, now what?!

It would be quite different if business leaders and managers were personally held liable for a pertinent lack of “state-of-the-art” (i.e. up-to-date) security that aligns both people, processes and technology very well.

Only THAT would solve the whole ransomware problem, very quickly. Deprive the criminal from his leverage.

Don’t look too far. Just look at how the insurance companies are doing in real life.

See how they implement car, fire, liability or other insurance. If it is shown that you are negligent, knowingly refuse to implement sufficient security … then the insurance will not pay or will claim back the refund.

Easy and simple, isn’t it?

Not so in cyber insurance, that’s the wild west. For a couple a thousand Euros in insurance, you get a bag of money of a couple millions to pay the criminal.

You bet on hackers to give up.

And if you bet hackers will give up soon, start by giving a “tournée générale” (buying a beer to everyone).

Because cybercrime and ransomware is big business. They make a lot of money with crime, so they won’t give up. Not now, not ever.

[BTW, it’s not because known ransomware groups suddenly disappear that they’re gone too. We don’t know the facts about that yet…]

But criminals don’t respect any law or rule. And they certainly don’t have ethical principles. It’s just a business that makes a lot of money.

So they are always have a head start and they are very motivated. And they will twist your arm even harder… or worse.

Finally

We must keep repeating that state-of-the-art security is all about security solutions at different layers and levels, which look beyond technology.

When you keep claiming you should not pay for ransomware, you’re running after the facts. In practice, it doesn’t solve anything… People in distress and panic will ignore law and ethical guidelines.

Also in physical life, many authorities officially declare that they do not give in to ransom demands. Is paying a ransom prohibited by law? But in many cases, money is paid clandestinely. Reality check.

So?

Make sure that the liability for implementing poor security measures hurts the right person, in the right place. Not the employees, but their boss.

And consequently:

So make sure that cybersecurity is sponsored at the top management level.


Dé oplossing tegen ransomware volgens Brian

In Trends magazine, heeft Brian Schippers een paar dagen geleden een opinie artikel gepubliceerd met een poepsimpele oplossing tegen ransomware: niet betalen. (Bron: Trends)

Toegegeven, het is een geweldig opinie-artikel om een lekkere discussie met bedrijven op gang te trekken. Het helpt tenminste om de bewustwording van ransomware en losgeld aan te wakkeren. Maar het artikel is jammer genoeg geen Griekse oude-wijzen praat [σοφός].

En hij heeft wel gelijk over de laakbare uitlatingen van sommige slachtoffers. Het is schandalig dat een bedrijf durft beweren dat er ‘maar’ 300K betaald is.

Herinnert U het nog: “We begrijpen dat we imagoschade lijden, maar ons valt niks te verwijten.”, zei de bedrijfsverantwoordelijke in de pers. Die uitspraak in de pers zal ‘m nog wel een tijdje achtervolgen.

En het is niet de eerste keer dat we dergelijke uitspraken mogen noteren. Voor een ander bedrijf uit de Westhoek, was het “minder dan 1 miljoen”… 

Het zegt heel veel, hoe weinig zorgen bedrijfsleiders zich maken over ransomware of hoe nonchalant ze kunnen zijn om hun bedrijf te beschermen.

En Brian heeft een heel leuke theorie om ransomware te stoppen in de ideale wereld. 

Maar de tekst toont jammer genoeg op geen enkele manier dat de opiniemaker ooit met praktijkkennis aan de zijde heeft gestaan van ‘n weerloos slachtoffer dat volledig onder controle is van een of andere crimineel op afstand.

Want de keuze om losgeld (NIET) te betalen, heb je ENKEL EN ALLEEN als je een goedwerkend en grondig getest backup en restore systeem hebt.

Op zo’n moment hebben alle preventieve maatregelen duidelijk al gefaald. Dus dat zijn vijgen na Pasen.

Preventie werkt alleen VOOR de crimineel toeslaat. Of als ie weer vertrokken is, om herhaling te voorkomen.

Mensen kiezen niet om ransomware te betalen. Het is het laatste redmiddel.

Ze kunnen gewoon niet anders. Alle andere middelen zijn dan al uitgeput.

Je betaalt geen losgeld als je backup/restore systeem goed werkt.

Zonder gegarandeerde herstelfunctie is de wiskunde heel simpel

  • NIET betalen = 100% GARANTIE dat je je DATA KWIJT bent en zo goed als zeker dat je bedrijf ook heel snel kapot is, toch tenminste langdurige of onherstelbare schade lijdt.
  • BETALEN = enige kans dat je mogelijk nog (iets) van je data terug ziet. Da’s altijd beter dan vorige optie, wat het ook kost.

De derde optie hiertussen is dat de kost van het losgeld lager is als de reële kost om je data terug te zetten. Als je een goedkope crimineel tegenkomt, kan je maar proberen om ‘m om te praten en de schade te beperken. Pure wiskunde.

Wat als…?

Het is héél gemakkelijk voor te stellen: als een goedogende homejacker gewoon aanbelt bij je thuis. En je allerliefste doet de zwaar bewapende voordeur open. 

Een paar seconden later vraagt de overvaller jou om je rekening volledig leeg te maken met een pistool tegen het hoofd van je allerliefste.

Ga je betalen of niet?!

Heb je keuze dan?!

Jouw allerliefste vervangen… is geen optie, zou ik denken.

Met ransomware is de situatie net hetzelfde.

Nou, Brian Schippers vindt dus blijkbaar van niet.

Mr. Schippers roept in z’n opinie artikel hoog van de toren dat je zeker geen losgeld mag betalen. Maar enige concrete, bruikbare oplossing of praktische suggestie biedt het artikel anders niet echt.

Hij spreekt volop over “security oplossing”…het schemert anders wel duidelijk door waar die vandaan moet komen.

Maar er wordt echter geen woord gerept over goede en continue opleiding van mensen, doorgedreven awareness training en doorgedreven backup/restore of beter nog offline backup, zelfs in het huidige cloudtijdperk.

Want met “wijze” software alleen, zal het niet lukken.

Zelfs met de beste technische beveiliging die je hebt, mensen blijven het zwakke punt.

En hoe sterker de beveiliging, hoe meer de criminaliteit zich op de persoon zelf richt. 

En mensen maken fouten. Mensen maken software. Elke software bevat fouten.

En er zullen altijd fouten uitgebuit worden.

En je moet maar 1 medewerker hebben die om de tuin geleid wordt door een slim ontworpen, maar besmette mail of een nobele onbekende aan de telefoon. 

Het is zo gebeurd, meer als genoeg cijfers in de praktijk.

Want de hack of phishing is tegenwoordig zo goed ontworpen dat zelfs cyberprofessionals vals en echt moeilijk kunnen uit elkaar houden.

“Het budget mag daarbij geen probleem zijn.” 

Ja ja, tuurlijk mag dat niet, Brian! Mooie slogan.

NOT.

Want de praktijk zegt helemaal iets anders: cyberbescherming < een heel klein percent van ‘t IT budget < een klein percent van het bedrijfsbudget.

Nou, wat dan wel?

Het zou helemaal wat anders zijn als bedrijfsleiders en managers persoonlijk aansprakelijk zouden zijn voor een pertinent gebrek aan “state-of-the-art” (dus up-to-date) beveiliging die zowel personen, processen als technologie goed op mekaar afstemt.

DAT zou pas het hele ransomware probleem oplossen, heel snel.

Heel ver moet je niet kijken. Kijk maar hoe de verzekeringen het aanpakken in het fysieke leven.

Kijk wat toegepast wordt in auto-, brand-, aansprakelijkheids- of andere verzekering. Als aangetoond wordt dat je nalatig bent, willens en wetens weigert om voldoende beveiliging te spenderen … dan vordert de verzekering het terug.

Simpel toch?

Niet in cyberverzekering, dat is het wilde westen. Voor een koppel duizend Euro aan verzekering, zit je op een zak geld van een koppel miljoen Euro.

Wedden dat hackers het opgeven?

En als je erop wedt dat hackers het snel zullen opgeven, begin dan alvast maar met een tournée générale te geven.

Want cybercriminaliteit en ransomware is big business. Ze kunnen met misdaad veel geld verdienen, dus die geven niet op. Nu niet, nooit niet.

[BTW, het is niet omdat gekende ransomware groepen plots van de aardbol verdwijnen dat ze ook weg zijn. Daar weten we het fijne nog niet van…]

Maar criminelen houden zich aan geen enkele wet of regel. En ethische principes hebben ze al helemaal niet. Het is gewoon een business, die veel opbrengt.

Dus ze zijn altijd in het voordeel en erg gemotiveerd. En ze zullen je arm nog harder omwringen… of erger.

Tot slot

We moeten blijven herhalen dat goede beveiliging draait om beveilingsoplossingen op verschillende lagen en niveaus, die verder kijken als alleen maar technologie.

Je kan nog lang roeptoeteren dat je geen ransomware mag betalen. Dan loop je achter de feiten aan. Dat lost niets op in praktijk.

Ook in het fysieke leven, roepen heel wat staten officieel dat ze niet toegeven aan losgeldeisen. Is daar losgeld betalen bij wet verboden? Maar er wordt op veel plaatsen clandestien toch geld over tafel geschoven. Realiteit.

Dus?

Zorg dat de aansprakelijkheid voor gebrekkige veiligheid pijn doet, bij de juiste persoon, op de juiste plaats. Niet bij de werknemers, maar bij hun baas.

En bijgevolg,

Zorg dus dat cybersecurity gesponsord wordt op topmanagement niveau.

Cyber security challenge voor het weekend: Hoeveel #phishing indicators kun je identificeren in de onderstaande mail?

(English version of article published on LinkedIN: https://www.linkedin.com/pulse/cybersecurity-challenge-finding-phishing-indicators-peter-geelen/)

De uitdaging

Vind zoveel mogelijk phishing-indicatoren in de e-mail die ik onlangs heb ontvangen. Screenshot hieronder.

Hoeveel indicatoren kun je vinden?

Het nummer om te verslaan is 12.

Kun je ze vinden, of kan je het beter doen? (zo ja, twijfel niet om de indicatoren die je vond te melden in een commentaar).

Tip: Stop met verder te scrollen als je de uitdaging wilt aangaan, voordat ik hieronder de oplossing verklap.

Snelle oplossing: overzicht van de indicatoren

  1. Belangrijk: De bizarre (onverwachte) naam van de afzender
  2. Belangrijkste: Het e-mailadres van de afzender komt niet overeen met de naam
  3. Heel belangrijk: Spelfouten
  4. Zeer belangrijk: Slechte grammatica
  5. Belangrijk: Verkeerde leestekens
  6. Belangrijke fouten in het ontwerp / de lay-out
  7. Uiterst belangrijk: URL komt niet overeen en wijst naar een phishing-website
  8. Belangrijk: Gevoel van dringendheid: “Wachtwoord verloopt binnen (0) dagen”
  9. Verdachte instructies (contra-intuïtief)
  10. Productfouten
  11. Verkeerde bedrijfsreferenties
  12. E-mail voettekst ontbreekt (of afmeldlink ontbreekt of privacynote ontbreekt)

En aan het einde: een bonus (die is niet weergegeven in (en niet van toepassing op) het huidige voorbeeld screenshot).

De aanpak voor een gedetailleerde analyse

Over het algemeen zijn er 4 niveaus van indicatoren waar je op moet letten

  • het gemakkelijke deel, duidelijke zichtbare fouten
  • verborgen indicatoren, gemakkelijk te vinden (bijv. muisaanwijzer over de links, ZONDER te klikken!)
  • geavanceerde onderdelen, waarvoor je een beetje kennis nodig hebt
  • deskundige kennis / ervaring vereist

Ten eerste, het makkelijke deel.

De gemakkelijkst te vinden en meest zichtbare #phishing  indicatoren

1. Belangrijk: De bizarre (onverwachte) naam van de afzender

In dit specifieke geval wordt de naam van de afzender gevormd uit:

  1. het ontvangerdomein dat als voorvoegsel wordt gebruikt (ALARM!)
  2. onvolledig e-maildomein achtervoegsel (ALARM!)

Taak: controleer de naam van de afzender.

Evaluatie: gealarmeerd zijn, als

  1. de naam van de afzender heeft een vreemd, abnormaal formaat (
  2. de afzender is niet bij u bekend,
  3. de post wordt niet verwacht, een verrassing uit het niets

2. Het belangrijkste: Het e-mailadres van de afzender komt niet overeen

Het eenvoudige deel is om te controleren of de naam van de afzender overeenkomt met het e-mailadres van de afzender.

Dit is niet altijd zichtbaar, zeker niet op smartphones.

Taak: controleer expliciet het volledige e-mailadres.

Evaluatie: gealarmeerd zijn, als

  1. de naam van de afzender komt niet overeen met het volledige e-mailadres

3. Heel belangrijk: Spelfouten

Hoewel phisher steeds meer “professioneel” wordt, zijn spelfouten een belangrijke indicator. Marketingbedrijven besteden (meestal) enige tijd om de grammatica goed te krijgen.

4. Zeer belangrijk: Slechte grammatica

In de voorbeeldmail ziet u de instructie “Gebruik hieronder om te bewaren” (EN: “Use below to keep…”)

Wat gebruiken??

Een goed gebruik van grammatica zou zijn: “Gebruik onderstaande link om uw wachtwoord te behouden.”

5. Belangrijk: Verkeerde leestekens

Naast slechte grammatica zijn verkeerde leestekens (spaties, stippen, komma’s, …) een belangrijke indicator voor spam, hoewel spammers tegenwoordig de neiging hebben om betere zorg te gebruiken om inhoud te bouwen.

6. Belangrijke fouten in het slechte ontwerp / lay-out

Controleren op belangrijke lay-outproblemen of HTML-fouten

De gevaarlijkste

7. Uiterst belangrijk: URL komt niet overeen en wijst naar een phishing-website

Een veel voorkomende phishing-techniek om u op malwarelinks te laten klikken.

Taak: controleer zorgvuldig de bron-URL door met de muis over de koppeling te gaan en de bron-URL weer te geven. Maar KLIK NIET op de link.

Taak: Controleer ALTIJD de bron-URL.

Evaluatie, moet u gealarmeerd zijn als

  • de URL komt niet overeen met het e-mailadresdomein van de afzender
  • de URL is een volledig onbekend domein

De phisher gebruikt mentale druk om je te laten klikken

8. Gevoel van urgentie: “Wachtwoord verloopt binnen (0) dagen”

De phisher probeert je hersenen te verkorten en dringt er bij je op aan om op de phishing-link te klikken, door het bericht zeer dringend te maken, waardoor je onmiddellijk actie moet ondernemen.

Niet doen.

NIET KLIKKEN, NIET HAASTEN.

Neem de tijd, een mail NEVER is urgent (denk aan het netiquette principe van het reageren op mail binnen 24 of 48 uur…).

Volwassen, openbare systemen sturen je ver van tevoren een heleboel meldingen. En “Wachtwoord verloopt binnen (0) dagen” is de verkeerde manier om u te vertellen “Wachtwoord is verlopen”.

9. Verdachte instructies

Denkt u echt dat een bedrijf u zou vragen om uw wachtwoord???

Integendeel, u wordt vaak gevraagd om uw wachtwoord te wijzigen of extra beveiligingsfuncties toe te voegen, zoals MFA.

Deze hebben wat meer onderzoek nodig

10. Productfout

Een tijdje geleden verplaatste Microsoft de Office online suite van “Office 365” naar “Microsoft 365″… dus de gebruikte productreferentie, is verkeerd. Microsoft verwijst in de huidige communicatie niet naar ‘Office 365’.

Toch kunnen sommige meldingen verwijzen naar Office 365… dit is dus niet altijd duidelijk of gemakkelijk te detecteren.

11. Verkeerde bedrijfsreferentie

Niet altijd te gemakkelijk te detecteren, maar in de e-mailvoettekst verwijst Microsoft niet naar zichzelf als gewoon “(C) 2021 Microsoft”, maar het moet “Microsoft Corporation” zijn en heeft een link naar de privacyverklaring en / of afmeldopties

Er is meer

12. Mail footer ontbreekt

Wat u van een gerespecteerd bedrijf kunt verwachten, is een e-mailvoettekst met aanvullende instructies, zoals privacyverklaring, afmeldfunctie, raadpleeg uw profiel of open de beheerdersinterface om uw profiel en beveiliging te beheren.

Enkele voorbeelden:

E-mails van het Microsoft 365-beheercentrum eindigen op :

Wanneer het e-mailreputatiesysteem u helpt…

Mail wordt in de spam folder gestoken

  • wanneer de e-mail is gedetecteerd als spam, als gevolg van een slechte e-mailreputatie van het afzender- of afzenderdomein, zal uw e-mailsysteem (server/client) de e-mail markeren als spam. Ter informatie gebruikt Microsoft de e-mailclient, Microsoft smartscreen en defender intelligence om e-mails te markeren voor spam.
  • controleer beter de e-mails in de spammap, omdat deze vals-positief kunnen zijn (legitieme e-mails gemarkeerd als spam)

Antimalware tagt de e-mail als [spam]

  1. veel anti-malware / anti-virus programma’s hebben een spam / phishing-controle, die de e-mail als verdacht markeert en naar spam verplaatst. Deze programma’s gebruiken de virus-/spamdefinities van de leverancier.

Wat moet je doen met phishing mail?

ZORG ER ZEKER VOOR dat

  • je de mail aangeeft bij lokale cyberautoriteiten (bv. in België, stuur verdachte post door naar SafeOnWeb, via  suspicious@safeonweb.be)
  • je de e-mail markeert als spam in uw e-mailclient of antivirusprogramma’s (zodat Microsoft of uw antivirusprogramma de e-mail kan analyseren om hun spamdefinities bij te werken.)
  • je jouw contacten/afzenders waarschuwt als ze u spam- of phishingmails sturen. Hun systeem kan geïnfecteerd of gehackt zijn.
  • verwijder de mail zo snel als mogelijk

NOOIT

  • de e-mail doorsturen naar uw contactpersonen
  • klikken op links in de mail

Referenties

Engelse versie van het article: https://www.linkedin.com/pulse/cybersecurity-challenge-finding-phishing-indicators-peter-geelen/